logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Monthly Archives: lutego 2017

GUZ MÓZGU KTÓRY CHCE NAM ZABRAĆ WSZYSTKO…

Historia z chorobą zaczęła się bardzo niewinnie – kłopot z okiem, a skończyło kilka miesięcy później na postawieniu diagnozy, która zrujnowała spokój i plany na dalsze życie – Złośliwy Guz Pnia Mózgu!Któregoś dnia w okresie Świąt Bożego Narodzenia 2015 roku Rafał obudził się jak zawsze z uśmiechem na ustach, niestety szybko stwierdził, ze coś jest nie tak!!! Widział podwójnie. Nie wiedzieliśmy, co było tego przyczyną. Zaczęliśmy działać, ale odbijaliśmy się od drzwi lekarzy; okulisty, lekarza rodzinnego i innych… nikt nie wiedział, co tak naprawdę jest grane, do póki w marcu Rafał nie został skierowany na rezonans magnetyczny.

ABY ZATRZYMAĆ CHOROBĘ KTÓRA ZMIENIŁA MOJE ŻYCIE…

Mam na imię Iwona i od 14 lat choruję na nieuleczalne reumatoidalne zapalenie stawów. Choroba uniemożliwia mi normalne poruszanie się, dlatego moim jedynym środkiem lokomocji jest wózek inwalidzki. Aby choroba nie postępowała, wymagam systematycznej rehabilitacji, dlatego apeluję o wsparcie.

UDAR MÓZGU ZŁAMAŁ NASZE ŻYCIE…

Na początku grudnia 2016 Michał przeszedł udar lewej półkuli mózgu. Miał sparaliżowaną prawą połowę ciała oraz wystąpiła u niego tzw. afazja ruchowa, czyli niemożność mówienia. Po wnikliwej diagnostyce w Szpitalu Bielańskim w Warszawie okazało się że przyczyną udaru było zablokowanie lewej tętnicy szyjnej przez tętniak rozwarstwiający aorty. Michał został przewieziony do Szpitala MSWiA w Warszawie i zoperowany w trybie pilnym w tamtejszym Oddziale Kardiochirurgii. W trakcie długiej i trudnej operacji w krążeniu pozaustrojowym wstawiono mu protezę łuku aorty wraz z odgałęzieniami. Operacja przebiegła pomyślnie i po pobycie na Oddziale Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej oraz Kardiochirurgii, Michał został przeniesiony na Oddział Rehabilitacji Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie (na początku stycznia 2017).

CHOROBA KTÓRA ODBIERA NAM MAMĘ…

Zaczęło się niewinnie, najpierw delikatne zachwiania równowagi, drżenie rąk, czasem bóle głowy. Komu to się dzisiaj nie zdarza, przy codziennym pędzie życia takie dolegliwości miewa dużo osób. Pewnego ranka jednak przy zejściu ze schodów mama zemdlała. Było niebezpiecznie, upadek, omdlenie, brak kontaktu po odzyskaniu świadomości. Wezwałam pogotowie, przyjechali, zabrali mamę do szpitala. Wstępna diagnostyka nic nie wykazała. Dolegliwości nie ustępowały, zaczęło się drążenie tematu. W siedleckim szpitalu mama spędziła dwa tygodnie. No i stało się, diagnoza – Pląsawica Huntingtona. Choroba nieuleczalna i nieobliczalna. I co najgorsze choroba dziedziczna.

ZANIK MIĘŚNI – CHOROBA KTÓRA ZABIERA MOŻLIWOŚĆ PORUSZANIA SIĘ MOIM SYNKOM…

Dwóch moich synów zostało zdiagnozowanych 4 lata temu na nieuleczlaną genetyczną chorobę zaniku mięśni – dystrofia mięśniowa Duchenne’a. Jest ona najcięższą z postępujących dystrofii. Mój 13-letni syn Maurycy jest już na wózku inwalidzkim i nie ma władzy w nogach. Potrzebuje opieki już przez cały czas, bo jest już całkowicie unieruchomiony. Nie potrafi nawet zmienić pozycji gdy śpi i budzi się w nocy prosząc o pomoc, żeby przełożyć go z boku na bok. Nie jest w stanie sam przesunąć ręki w pozycji leżącej. Na dzień dzisiejszy ma również postępujące zniekształcenie klatki piersiowej i kręgosłupa. Mój młodszy syn Oskar jest w wieku 8 lat i również został zdiagnozowany 4 lata temu. Choruje na ten sam zanik mięśni co mój starszy syn – dystrofię mięśniową Duchenne’a. Na dzień dzisiejszy ma problemy z chodzeniem.

POMÓŻMY LENCE POSTAWIĆ PIERWSZY KROK…

Lenka Jackiewicz – urodziła się 22 kwietnia 2015 roku. W pierwszym tygodniu jej życia lekarze zdiagnozowali u niej bardzo rzadką chorobę genetyczną – Zespół Wolfa Hirschhorna. Ma ona bardzo niskie napięcie mięśniowe. Jest bardzo opóźniona w rozwoju psychoruchowym, dlatego też wymaga codziennej intensywnej rehabilitacji. Dodatkowo też ma ona wadę nerek , serduszka i lewego oczka .Nie posiada odruchu ssania, dlatego od pierwszego miesiąca życia jest karmiona przez sondę. Od 6 miesięcy ma też stwierdzoną padaczkę. Nie posiada odporności ,dlatego też bardzo często zapada na infekcje dróg oddechowych i zapalenie ucha środkowego, które najczęściej wymagają leczenia szpitalnego. Na dzień dzisiejszy mając niespełna 2 latka, sama nie siedzi, nie chodzi ani nie mówi.

ABY NASZA MATYLDZIA MOGŁA WIDZIEĆ I SŁYSZEĆ…

26 kwietnia 2016 roku na świat przyszła Matylda, która zawładnęła sercem każdego z nas. Po informacji, że zmaga się ona z obustronnym głębokim niedosłuchem postanowiliśmy działać jak najszybciej. Niedowierzając w tragedię, która nas spotkała, poddawaliśmy córkę wielu badaniom u specjalistów we Wrocławiu, które niestety wychodziły za każdym razem nieprawidłowo. W międzyczasie dowiedzieliśmy się o kolejnej dolegliwości Matyldzi. Córeczka nie wodziła oczkami i miała wyraźny oczopląs. Po kolejnych konsultacjach z lekarzami z Wrocławia, Katowic a nawet Warszawy dowiedzieliśmy się, że Matylda ma zanik nerwów wzrokowych, więc nie widzi. Dobijającym faktem była również informacja o obniżonym napięciu mięśniowym oraz asymetrii ułożeniowej.

KORNELIUSZEK – NASZ MAŁY – WIELKI WOJOWNIK

Na kolejnych badaniach kontrolnych (w ok. 20 tyg) stwierdzono u mnie zagrożenie ciąży. Wykryto w brzuchu u dzidziusia torbiele w lewym płucu, przez co było ono znacznie powiększone. Spowodowało to zmiany w klatce piersiowej – przesuwając serduszko i spłaszczając przez ucisk prawe płuco. Niezwłocznie skierowano mnie do Łodzi, gdzie mieści się Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, gdyż bez natychmiastowej operacji w brzuszku dziecko nie miałoby żadnych szans na przeżycie. Po powrocie do łodzi na kontrolę i niestety wystąpiły komplikacje związane z, położeniem szantu , który nie spełniał swojej funkcji i nie odprowadza płynu. Potrzebne były kolejne zabiegi. Niestety podczas jednego z nich 29 lutego, czyli w 30 tyg. Ciąży niespodziewanie wystąpił krwotok wewnętrzny u dzidziusia i lekarze natychmiast zadecydowali o cesarskim cięciu.

NA NOWEJ DRODZE ŻYCIA… KASIA I RAK

Mam na imię Kasia i mam 26 lat. Cztery miesiące po ślubie dowiedziałam się, że jestem chora na raka piersi. Ze względu na mój wiek i brak obciążeń genetycznych w rodzinie lekarze prowadzący nie podejrzewali u mnie choroby nowotworowej. Cały czas słyszałam diagnozę, że wykryte guzy to niegroźne włókniaki. Biopsja grubo igłowa potwierdziła nowotwór złośliwy piersi (III st. zaawansowania w IV stopniowej skali kwalifikacji nowotworów). Wraz z mężem i rodziną walczymy o szansę na moje wyleczenie. Moim największym marzeniem jest by zostać szczęśliwą mamą. Po zakończonej chemioterapii czeka mnie długotrwała rehabilitacja po mastektomii piersi i węzłów chłonnych. Będę wdzięczna za każdą okazaną mi pomoc. Ofiarowane przez Państwa pieniądze zostaną przeznaczone w całości na moje leczenie i rehabilitację.

CHORE SERDUSZKO IGUSI I WALKA O PIERWSZY KROK…

Iga urodziła się w 36 tygodniu ciąży z Zespołem Downa i wadą serca. Będąc w ciąży nic nie wiedziałam o chorobie córeczki. Iga w piątym miesiącu życia przeszła operacje serduszka-cały czas jest pod opieką kardiologa. Od 3 tygodnia życia Iga jest rehabilitowana metodą PNF, od 3 miesiąca metodą NDT Bobath, a od niedawna również metodą Vojty. Iga uczęszcza także na zajęcia logopedyczne do Szkoły Metody Krakowskiej. Iga jest bardzo wesołą i pogodną dziewczynką, bardzo dużo się uśmiecha, rzadko płacze. Rehabilitacja przynosi bardzo duże efekty, jednak jest bardzo kosztowna. Iga na 9 miesięcy zaczęła samodzielnie siedzieć, ale nie potrafi nadal stanąć na nóżkach.

MALUTKI PIOTRUŚ WALCZY Z BIAŁACZKĄ

Piotruś urodził się przez cesarskie cięcie 7.10.2015 w Chojnicach ważył 4,520 kg, mierzył 60 cm, długo wyczekiwany szczególnie przez starszą córkę braciszkiem. Mieszka na małej wsi Krojanty. Był wesołym, pełnym energii chłopcem. Na początku nic nie wskazywało, na to że jest chory. Zaczynał powoli stawiać swoje pierwsze kroki. Potem zaczął gorączkować, wychodziły pierwsze ząbki jeden po drugim. W weekend udaliśmy się na SOR, pani Dr zapisała mu syrop przeciwgorączkowy Nurofen Forte i żel na ząbkowanie. Lecz po 3 dniach gorączka nadal nie minęła, nasz synek z dnia na dzień robił się coraz słabszy i blady, nie miał siły do zabawy, tracił apetyt i był senny. 22.09.2016 Udaliśmy się do lekarza rodzinnego zlecił mu morfologię krwi. Wyniki krwi były bardzo słabe…

KONRADEK I RAK – SIATKÓWCZAK OBUOCZNY

28 lipca 2016 roku nasze życie nabrało barw – na świat przyszedł nasz syn Konrad – dając nam 4100g szczęścia i 59 cm radości. Przez miesiąc cieszyliśmy się z beztroskiego rodzicielstwa. Gdy skończył miesiąc pierwszy raz ujrzeliśmy w jego prawym oczku dziwny błysk… Zaniepokojeni zmianą w źrenicy, udaliśmy się do okulisty. Pani doktor bez specjalistycznych badań i z lekko drżącym głosem stwierdziła : „ Chciałabym się mylić ale obawiam się, że to jest siatkówczak…” Potok łez, szok i niedowierzanie – chcieliśmy żeby był to zły sen … 19 września usłyszeliśmy diagnozę – siatkówczak obu oczny. Nasz cały świat legł w gruzach… nasze 6-cio tygodniowe maleństwo ma nowotwór złośliwy oczu.

FILIPEK – MAŁY BOHATER WALCZY Z BIAŁACZKĄ

Białaczka limfoblastyczna-tak zaczyna się historia Filipka. Synek ma skończone półłtorej roku, do 10 lutego 2017 roku prowadziliśmy normalne życie. Żywy chłopak, wszędzie było go pełno, mały krzykacz, synuś mamusi. Zaczęło się wybroczynami na karku i szyjce – teraz wiem, że to nie była wysypka po cytrusach. Powiększone migdały, okazały się węzłami chłonnymi. Lekarz rodzinna, jeden szpital, karetka, drugi szpital i diagnoza – ostra białaczka limfoblastyczna. Nie da się tego opisać: szok, łzy, niedowierzanie…dlaczego Nasz synek?…dlaczego my?… Dopiero zaczynamy tą długą i ciężką walkę, nie tylko fizyczną ale i psychiczną.

DO TRZECH RAZY SZTUKA. JANINA I RAK

Może ktoś powie, ze nie powinnam, że już swoje przeżyłam, już dwa razy dostałam swoją szansę i ją wykorzystałam, bo 17 lat temu dołączyłam do zaszczytnego grona Wojowniczek – Amazonek. I może nawet ma rację. Ale mówią też, że póki walczysz, jesteś zwycięzcą. Tak mam 80 lat, syna i dwoję wspaniałych wnuków. Gdy 33 lata temu zostałam wdową musiałam walczyć za dwoje o codzienność. Dałam radę. Gdy 17 lat temu usłyszałam diagnozę „RAK”, która okaleczyła ciało, ale nie złamała ducha też dałam radę. Gdy na mnie spadł obowiązek opieki nad chorą siostrą, który wypełniam do dziś, też się nie poddałam. Gdy 2 lata temu zdiagnozowano u mnie nowotwór jelita cienkiego – nawet przez chwilę nie poddałam się w walce o zdrowie i życie. Czy było mi ciężko? Tak .Czasem myślałam, że po kolejnym ciosie się nie podniosę. Ale Wojownikiem się nie bywa. Wojownikiem się jest.

ZAWALCZYĆ O MARZENIA…

Mam na imię Kasia, choruję na mózgowe porażenie dziecięce czterokończynowe. Chodzę przy pomocy kul. Przeszłamjuż 16 operacji nóg i nadal nie chodzę samodzielnie. Chciałabym walczyć o swoje marzenia, ale koszty leczenia są tak wysokie, że nie mam na to szans bez pomocy…

OSKAREK I JEGO WALKA O ŻYCIE…

Oskarek był zdrowym i wesołym chłopcem i nic nie wskazywało na to, że będzie walczył o życie. 14.10.2016 r pierwszy raz trafił do szpitala w Chorzowie przez ból brzucha, wymioty i krwawe biegunki. Stwierdzono grypę jelitowa i po paru dniach wypisano do domu. Diagnostyka była krótka i źle postawiona diagnoza doprowadziła do tego, ze 30.10 znów wylądował w szpitalu z wymiotami i utratami przytomności oraz z cukrem na poziomie 360, choć nie jest cukrzykiem. Szpital z Chorzowa skierował Oskara do oddziału w Katowicach, gdzie został przewieziony karetką. Mimo podania insuliny nadal tracił przytomność. Przeszedł wiele bolesnych i nieprzyjemnych badań. Diagnozowano serce, robiono usg brzucha, sondy , cewniki i wiele innych… Dopiero po „fusowatych” wymiotach zrobiono mu TK i okazało się, że ma skręt jelit.

IZA – MOJA WALKA Z NOWOTWOREM – CHŁONIAKIEM HODINGA

Mam na imię Iza. Mam 14 lat mieszkam w Gdańsku. Mam trójkę rodzeństwa i wspaniałych kochanych rodziców , którzy mnie wspierają w tym bardzo trudnym czasie w walce z chorobą. Od września walczę z chorobą nowotworową Chłoniak Hodgina. Pomimo wielu cierpień i niepewności wciąż jestem tą samą wesołą osobą. Nie poddaję się i walczę z przeciwnościami każdego dnia. Potrzebuję wsparcia ludzi dobrego serca ,którzy pomogą mi bezpiecznie przejść przez te trudne dla mnie chwile.

NASZA UKOCHANA CÓRECZKA MA GUZA MÓZGU…

Na początku stycznia 2017 roku Sandrusia zaczęła wycofywać się z życia stawała się apatyczna i niechętnie brała udział w zajęciach codziennych nie miała ochoty stała na uboczu i z dziecka wesołego stała się ospała , zaczęła dostawać ataki przypominające padaczkę z chwilowymi zaburzeniami świadomości. Najpierw był jeden dziennie potem kolejny i kolejny i coraz więcej i częściej dochodziło do kilku dziennie. Po trwającym chwilę ataku wszystko wracało do normy, a Sandra nie pamiętała zdarzenia. Przy jednym z takich ataków wezwana została karetka udaliśmy się do szpitala w Turku stamtąd trafiliśmy szybko do poznania i po wykonaniu serii badań stwierdzono u Sandry guza mózgu…

KTO NASZĄ CÓRECZKĘ NAKARMI, PRZYTULI, OCHRONI PRZED BOLESNYMI ODLEŻYNAMI GDY NAS NIE BĘDZIE JUŻ NA TYM ŚWIECIE…

Nasza córka Monika urodziła się 23 sierpnia 1978r. Jej mama przebywała na oddziale patologii ciąży, aby utrzymać płód. Monika urodziła się z 2-tygodniowym. Zaraz po porodzie wystąpiły u córki problemy z oddychaniem, co spowodowało konieczność pobytu w szpitalu na oddziale neurologicznym. Cały okres do pójścia do szkoły Monika rozwijała się wydawałoby się normalnie, chociaż w wieku około 8 lat zaczęły pokazywać się objawy krzywienia kręgosłupa, czyli tworzenia się garbu. To również powodowało, że głowa chyliła się ku przodowi. Monika rozpoczęła naukę w szkole podstawowej, chociaż była nieco opóźniona w rozwoju.

MOJA WALKA Z NOWOTWOREM – MIĘSAKIEM EWINGA

Nazywam się Filip Czyż i mam 25 lat, gdy miałem roczek, moi rodzice się rozwiedli i wychowywała mnie i brata mama, co nie było prostym zadaniem, ponieważ od zawsze byłem chorowitym dzieckiem. W wieku ośmiu lat zdiagnozowano u mnie bardzo rzadką chorobę genetyczną Zespół Hiper IgE, która objawiała się występowaniem na skórze bardzo bolesnych czyraków a także częstymi i trudnymi do wyleczenia infekcjami górnych dróg oddechowych oraz dwukrotnie zapaleniem płuc. Gdy skończyłem 16 lat choroba się „uspokoiła” i już nie miałem tak często infekcji i czyraki przestały się pojawiać. Gdy miałem 21 lat moja mama przegrała walkę z nowotworem złośliwym i zostałem zdany sam na siebie. Szybko musiałem się odnaleźć w dorosłym życiu.

TAK WIELE CHORÓB W MOIM ŻYCIU…

Mam na imię BASIA. Mam 44 lata. Od kilku lat walczę z PARKINSONIZMEM oraz silnymi RUCHAMI MIMOWOLNYMI. Pierwsze objawy choroby pojawiły się w postaci sporadycznych ruchów mimowolnych rąk i nóg ,na które nie zwracałam uwagi nie mając świadomości, że są początkiem poważnej choroby. Kiedy choroba zaczęła postępować pojawiły się coraz cięższe i silniejsze ruchy mimowolne. Do tego doszły sztywności i bóle mięśni i stawów, co sprawia problem z poruszaniem się i normalnym codziennym funkcjonowaniem. W trakcie pobytu w klinice neurologicznej zdiagnozowano u mnie parkinsonizm.

POMOC W LECZENIU BŁAŻEJKA

Zwracam się do Państwa z prośbą o pomoc w leczeniu i rehabilitacji naszego synka Błażejka, który urodził się 3.03.2014 roku . W piątym miesiącu życia dowiedzieliśmy się, że ma chore serduszko. Odbyła się operacja serca tzw. zwężenie cieśni aorty, złożona arytmia nadkomorowa. Z czasem dowiedzieliśmy się, że synek ma Mózgowe Porażenie Dziecięce- niedowład połowiczny prawostronny piramidowy. Synek ma także padaczkę w ciągłym wyładowaniu (zespół iglica fala w zapisie EEG u dziecka) z niedokrwiennym udarem mózgu.

LEK, KTÓRY POZWOLI ŻYĆ BEZ STRACHU O KOLEJNY DZIEŃ

Mam na imię Olga. Mam 32 lata i od 2001 r. choruję na TTP – zakrzepową plamicę małopłytkową. Jest to rzadki zespół hemolityczny o podłożu autoimmunologicznym. W moim przypadku choroba ma postać nawrotową i jest oporna na leczenie. Wraz z wiekiem nawroty występują coraz częściej, ich objawy są coraz mniej charakterystyczne, a ja trafiam do szpitala w coraz gorszym stanie (przy coraz gorszych parametrach krwi). Ostatni nawrót miałam w październiku 2016 r. i praktycznie od tego czasu jestem bez skutecznego leczenia. NFZ nie zgodził się bowiem na refundację leku – Rutiximab (MabThera), który mógłby mnie uchronić przed kolejnym nawrotem choroby.

POKONYWAĆ NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ, POKAZAĆ ŚWIAT PIĘKNIEJSZY, GDZIE NIE MA CIERPIENIA, A SĄ MARZENIA…

Jestem mamą 11 –letniej dziewczynki Olgi Pstrągowskiej, którą urodziłam 7.11.2005 roku w Szpitalu Powiatowym w Biskupcu. Ze względu na rosnącą żółtaczkę przekazano córkę do Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie. Tam po wykonanej transfuzji krwii i dalszej hospitalizacji podjęto decyzję o przekazaniu dziecka do Kliniki Gastroenterologii Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Dalszy etap leczenia Olgi polegał na tym, iż mając 10 miesięcy i będąc pacjentem z atrezją zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, po operacji Kasai, z marskością wątroby została przyjęta do Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie celem wykonania transplantacji wątroby, pobranej od swojego taty

ODZYSKAĆ CZUCIE… KTÓRE ZABRAŁ GUZ RDZENIA KRĘGOWEGO…

Nazywam się Ewelina i mam 13 lat. Mam mnóstwo pomysłów, wiele zainteresowań i ambitnych planów. Jednym z moich największych marzeń jest zostać adwokatem. Niestety, aby to się spełniło najpierw POTRZEBUJĘ TWOJEJ POMOCY! Czasem tak się zdarza, iż w naszym życiu zdarzają się niespodziewane sytuacje. Los nie zawsze daje nam to czego pragniemy. Mi przeszkodziła w drodze po marzenia choroba. W tym roku zdiagnozowało u mnie guza rdzenia kręgowego. Jestem już po swojej pierwszej operacji, która się nie udała. Niestety nie wycięli mi guza… A skutki po operacji są ogromne. Nie mam czucia od pasa w dół, nikt nie jest w stanie mi powiedzieć kiedy ono wróci… Pragnę, aby któregoś dnia obudzić się z bólem w nogach. ODZYSKAĆ CZUCIE

POKONAĆ GUZ MÓZGU, WRÓCIĆ DO ŻYCIA I SPEŁNIĆ MARZENIA…

Nasza walka rozpoczęła się niespodziewanie 11 września 2016 roku. Daria położyła się spać jako zdrowa trzynastolatka, a obudziła się rano z udarem mózgu. Karetka przewiozła ją na Prokocim i tam po operacji usłyszeliśmy najpierw diagnozę: krwiak śródmózgowy płata ciemieniowego prawego, malformacja tętniczo-żylna prawej półkuli mózgu. obrzęk mózgu, niedowład połowiczny lewostronny, porażenie nerwu twarzowego po prawej stronie. Przyczyna tego wszystkiego to glejak I/II stopnia. Po operacji i przebytych dniach na intensywnej terapii, rozpoczęła się walka o powrót Darii do zdrowia co oznaczało codzienną rehabilitację.

LENKA – SKRADZIONE DZIECIŃSTWO PRZEZ ZESPÓŁ WHS

Wieść o tym, że jestem w ciąży rozbudziło w naszych sercach tak wielką radość i miłość, której nie można z niczym innym porównać. Na początku wszystko układało się dobrze, musiałam tylko na siebie bardzo uważać i dużo leżeć. Dopiero po 20 tygodniu okazało się, że Istotka, którą nosiłam pod sercem za mało przybiera na wadze. I tak przez kolejne miesiące, niepewność , strach, modlitwy o to by było dobrze. Już wtedy wiedziałam, że moja córeczka jest bardzo waleczna. I tak pod koniec 36 tygodnia ciąży, a dokładnie 7 października 2016 r. przez cięcie cesarskie przyszła na świat nasza ukochana córeczka Lenka. Lena ważyła 1920g i mierzyła 48 cm. Oprócz małej masy urodzeniowej wszystko było w porządku. Przez pierwsze 10 dni Lenka przebywała w inkubatorze. Serce pękało patrząc na to kruche ciało i nie mogąc przytulić, ucałować…

ŁUKASZEK I BARDZO TRUDNA WALKA Z BIAŁACZKĄ…

Łukaszek w wieku 4 lat (03.12.2014) załapał wirusa od siostry, którego przyniosła z przedszkola. Po trzech dniach córka wyzdrowiała, Łukaszek niestety nie. Trwająca trzy tygodnie wysoka temperatura po 39 stopni, nie dawała innych objawów, w przeciągu tych trzech tygodni byliśmy 4 razy u lekarza, z wyników krwi nic nie wskazywało na to ,że nasz synek jest tak ciężko chory. W drugie święto Bożego Narodzenia po dwóch dniach zakończonego antybiotyku zagorączkował i nie mógł podnieś się z łóżka, trafiliśmy do szpitala zakaźnego w Bydgoszczy z podejrzeniem zapalenia opon mózgowo rdzeniowych. Po wykluczeniu choroby i leczeniu sterydami wróciliśmy do domu, z podejrzeniem urazu kręgosłupa.

POZWÓLMY LEONKOWI USŁYSZEĆ SZEPT…

Urodził się w Policach 28 grudnia 2015. Wychodząc ze szpitala Leonek przeszedł badanie przesiewowe słuchu z negatywnym wynikiem … Ale lekarze mówili „to wody płodowe”… Po pierwszym miesiącu zbadaliśmy Leonka po raz drugi znowu uspakajali nas że to nic takiego… Po trzecim badaniu otoemisja (badanie słuchu) nadal nie wychodziła… Dostaliśmy skierowanie na ABR (Badanie BERA (ABR) – badanie słuchowych potencjałów pnia mózgu) potwierdziło się najgorsze „Państwa syn ma niedosłuch na poziomie 60 dB”,jednak nie wiadomo z jakich przyczyn. Oboje z narzeczonym słyszymy. Dziecko ma aparaty słuchowe, które za dwa lata trzeba wymienić… Na razie słuch stoi w miejscu, choć nikt nie daje gwarancji co będzie dalej…

KAŻDEGO DNIA WALCZYMY O KAROLINKĘ…

Karolinka urodziła się 5 dni po terminie: 8.05.1995r. Do szpitala przyjęto mnie 5.05 i położono na sali. Była ułożona pośladkowo, ale miałam urodzić siłami natury/ciąża 1,poród 1/.Nic się nie działo, dopiero po dwóch dniach, w niedziele przeniesiono mnie na sale porodową i coś mi podawano. Odczuwałam tylko lekkie skurcze, wieczór zadecydowano, że będzie cesarskie ciecie, ale wszystko się wydłużało i po północy zdecydowano, że będzie narkoza ogólna i urodziła się Karolinka o godz.1.20. Wiem, że wybudzałam się i musiano mi dołożyć leków . Rano, po odzyskaniu pełnej świadomości dowiedziałam się, że „dziecko było zimne i jest w inkubatorze-cyt.”, dostała 5 pkt./8pkt .

Następna strona »

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"