logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

NASZA WOJOWNICZKA ZUZIA

Zuzanka ma 11 lat. Jest bardzo radosną i zawsze uśmiechniętą dziewczynką. W styczniu 2020r. zdiagnozowano u niej nowotwór złośliwy trzonu macicy (guz germinalny Yolk Sac Tumor). Jest już po dwóch operacjach i kilkunastu chemioterapiach. Niestety, guz nie daje za wygraną. W lutym 2021r. okazało się, że są przerzuty do płuc.

KUBUŚ WALCZY ZE ZŁOŚLIWYM NOWOTWOREM MÓZGU

Zaczęło się niewinnie nasz 5 letni synek Kubuś tylko zwymiotował i nic nie wskazywało, że coś się poważnego dzieje. Następnego dnia umówiliśmy się do lekarza tam Doktor skierowała nas do szpitala w Wałbrzychu , wymioty ustąpiły jednak Kubuś zrobił się senny i uciekał gdzieś myślami, nie potrafił odpowiedzieć o czym myśli i dlaczego.. 5 września 2019r. lekarze postanowili zrobić tomograf główki i tego samego dnia zdiagnozowano u naszego synka Kubusia guza mózgu w wielkości mandarynki. Pełni strachu i niedowierzania jeszcze nie wiedzieliśmy co nas czeka.

MODLITWA ABY NASZA UKOCHANA HANIA POKONAŁA RAKA

Każdego dnia siedząc przy łóżku szpitalnym mojego dziecka nie wierzę,że tu jesteśmy i z taka poważna chorobą musimy walczyć. Nasza historia rozpoczęła się tak niewinnie, nikt z nas w życiu nie przypuszczał, że to może trafić się akurat nam,dlaczego..? nikt nie jest w stanie odpowiedzieć nam na to pytanie. Hania ma 16 miesięcy i stwierdzono u niej raka splotu naczyniowego CPC brodawczak.

WALKA Z GUZEM MÓZGU O NASZĄ CÓRECZKĘ ZUZIĘ

Nasza córeczka Zuzia urodziła się 25 lutego 2011 r., w tej chwili ma 9 lat. Nic nie wskazywało na to, że ta mądra, radosna, twarda zawodniczka klubu piłkarskiego „Mazur” Radzymin jest tak poważnie chora. Data 24.01.2020 r. na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Tego dnia stwierdzono u Zuzi nieoperacyjny nowotwór pnia mózgu. Usłyszeliśmy, żeby przygotować się na najgorsze, że jeszcze może nie teraz, ale za rok czy dwa… Świat się nam zawalił. Późniejsze badania i biopsja potwierdziły, że jest to złośliwy glejak pnia mózgu. Jest to jeden z najpoważniejszych nowotworów wieku dziecięcego, jednak nie poddajemy się i walczymy o Jej życie.

BUNIU, WRÓĆ DO NAS…

Dla rodziny i przyjaciół Zosieńka, dla pacjentów „Anioł nie kobieta” :-), dla nas Bunia lub Słoneczko.
Zawsze promienna, pomimo problemów pełna dobrej, pozytywnej energii, otaczała dotąd wszystkich bezinteresowną opieką, wsparciem, gotowa wysłuchać, gotowa działać o każdej porze dnia i nocy, towarzysząca w najtrudniejszych chwilach tym, którzy potrzebowali jej obecności. Wszyscy, którzy mieliśmy szczęście poznać Zosieńkę z utęsknieniem oczekujemy, by znów usłyszeć jej spokojny, kojący głos i zobaczyć ponownie ten słoneczny uśmiech, który przegania ołowiane chmury.

WALKA O ODDECH AGATKI…

Agatka to dziewczynka, która ma ogromne chęci spełniać swoje pasje i marzenia mimo codziennej walki o swoje życie! Od urodzenia walczy z nieuleczalną chorobą MUKOWISCYDOZĄ. Choroba ogólnoustrojowa uwarunkowana genetycznie, która najczęściej powoduje: -zmiany w układzie oddechowym, które prowadzą do całkowitego uszkodzenia płuc. – przewód pokarmowy, który prowadzi do uszkodzenia trzustki i jej niewydolności, niekiedy także do cukrzycy wtórnej oraz osteoporozy. Agata niestety ma pełnoobjawowa chorobę. Od dnia narodzin wie co to ból. Częste pobyty w szpitalach niestety jej nie omijały. Przez brak odporności potrzebuje często przeleczenia dożylnego.

POMOC DLA NATALKI I GABRYSIA

NATALIA I GABRYŚ są bliźniakami ur.11.01.2007r. jako wcześniaki w 28 tygodniu ciąży. Od urodzenia są dziećmi niepełnosprawnymi. Bardzo powikłany okres noworodkowy. Rozpoznanie Natalki – skrajne wcześniactwo, mózgowe porażenie dziecięce czterokończynowe, obustronny niedosłuch zmysłowo – nerwowy, cytomegalia wrodzona, wodogłowie, małogłowie, epilepsja lekooporna objawowa, kamica pęcherzyka żółciowego, olbrzymia lewostronna kifoskolioza.

Z CAŁYCH SIŁ WALCZĘ O SPRAWNOŚĆ

Nazywam się Dorota, mama 32 lata i od urodzenia zmagam się z nieuleczalną chorobą jaką jest Dziecięce Porażenie Mózgowe. W wyniku choroby powstał niedowład kończyn dolnych. Do tej pory przeprowadzono u mnie 9 zabiegów operacyjnych (ostatnie 6 w przeciągu ostatnich 2 lat). Po ciężkiej przeszłości nadal walczę o uzyskanie sprawności. Przez 9 miesięcy jeździłam na wózku inwalidzkim. W latach 2019/2020 odbyłam 6 turnusów rehabilitacyjnych.

ABY WYGRAĆ Z RAKIEM I WRÓCIĆ DO ŻYCIA

Konrad Czernicki ma 52 lata i walczy ze szpiczakiem plazmocytowym. To jego drugie starcie z tą bezwzględną chorobą, pierwsze stoczył 14 lat temu. Dzięki staraniom lekarzy i własnej wytrwałości wygrał, dostał czas na szczęśliwe i pełne uniesień życie. Konrad wykorzystał tę szansę najlepiej jak umiał. Z entuzjazmem poświęcił się rozwijaniu własnych pasji, do których należą fotografia, czy renowacja starych mebli.

RATUNEK W WALCE Z RAKIEM DLA UKOCHANEJ CÓRECZKI

Nasza 3 letnia córeczka Karolinka choruje na Neuroblastomę IV stopnia. Od stycznia tego roku, kiedy to trafiła do szpitala przeszła już 8 cykli chemioterapii, operację, megachemię z autoprzeszczepem i pierwszy cykl chemioimmunoterapii. Niestety nastąpiła wznowa w trakcie leczenia. Pojawiły się liczne przerzuty do kości i szpiku. Choroba okazała się być oporna na leczenie standardowe. Nasz przeciwnik jest podstępny i nieprzewidywalny. Wyniki ostatnich badań pokazały że rak atakuje po raz kolejny i to bardzo mocno. Dlatego też podjęta została decyzja o zastosowaniu innego leku w połączeniu z przeciwciałami anty-GD2. To skojarzone leczenie daje szansę na remisję choroby.

BÓL, OPERACJE I CHOROBA KTÓRA ZMIENIŁA MOJE ŻYCIE…

Mam na imię Gośka, mam 40 lat. Do końca kwietnia 2017 roku, wiodłam normalne, szczęśliwe życie. Pracowałam w szkole. Uczyłam maluchy, które ze względu na różne dysfunkcje wymagały wsparcia w edukacji. Jednak bóle kręgosłupa, które odczuwałam już od dłuższego czasu stawały się coraz silniejsze, zaczęły mi przeszkadzać zarówno w pracy, jak i w życiu domowym, a specjaliści do których chodziłam mówili o konieczności operacji. Nie byłam jednak jakoś specjalnie przestraszona, gdyż każdy lekarze odkreślali fakt „rutynowości” ewentualnej operacji oraz to, że codziennie wykonuje się ich setki.

POMOC DLA SARY

Sara urodziła się w dwudziestym piątym tygodniu ciąży i jest dzieckiem niepełnosprawnym. Ma dziecięce porażenie mózgowe, epilepsję i astmę oskrzelową. Moje dziecko wymaga intensywnej i regularnej rehabilitacji oraz stałego nadzoru lekarzy. Jestem samotną matką i sama opiekuję się córką. Utrzymujemy się z zasiłków i świadczenia
pielęgnacyjnego. Moja córka ma również przyznane alimenty, lecz nie otrzymujemy ich regularnie. Sara jest bardzo pogodnym i mądrym dzieckiem. Mimo swoich przypadłości coraz lepiej radzi sobie w życiu i stara się dorównywać swoim rówieśnikom.

POMOC DLA SANDRY

Nazywam się Sandra Szczypior, mam 24 lata i jestem osobą niepełnosprawną od dzieciństwa, a raczej sprawną inaczej, gdyż niestraszne jest mi przezwyciężanie trudności z jakimi przychodzi mi się mierzyć jako osobie poruszającej się na wózku. Powodem mojej niepełnosprawności są liczne schorzenia, a najważniejszym z nich przepuklina mózgowo – rdzeniowa, która jest przyczyną niedowładu kończyn dolnych. Jestem osobą o spokojnym usposobieniu, pełną marzeń a przede wszystkim pracowitą.

ABY NASZA MATYLDZIA MOGŁA WIDZIEĆ I SŁYSZEĆ…

26 kwietnia 2016 roku na świat przyszła Matylda, która zawładnęła sercem każdego z nas. Po informacji, że zmaga się ona z obustronnym głębokim niedosłuchem postanowiliśmy działać jak najszybciej. Niedowierzając w tragedię, która nas spotkała, poddawaliśmy córkę wielu badaniom u specjalistów we Wrocławiu, które niestety wychodziły za każdym razem nieprawidłowo. W międzyczasie dowiedzieliśmy się o kolejnej dolegliwości Matyldzi. Córeczka nie wodziła oczkami i miała wyraźny oczopląs. Po kolejnych konsultacjach z lekarzami z Wrocławia, Katowic a nawet Warszawy dowiedzieliśmy się, że Matylda ma zanik nerwów wzrokowych, więc nie widzi. Dobijającym faktem była również informacja o obniżonym napięciu mięśniowym oraz asymetrii ułożeniowej.

POMOC DLA DOMINIKA…

Dominik Rożentalski urodził się 31.07.2006r. w Bełżycach. Syn ma dziecięce porażenie mózgowe, wzmożone napięcie mięśniowe, padaczkę, rozszczep podniebienia miękkiego. W 2010r przeszedł operację częściowego rozszczepu podniebienia miękkiego, niestety wtedy operacja się nie powiodła i w 2011r . syn przeszedł reoperację przetoki podniebienia miękkiego. W 2012r mieliśmy operację obustronnego końskostopia, wykonano zabieg sp. Bakera obu mięśni trójgłowych łydek. W 2014 r. następny zabieg operacyjny tj. fasciotomia zginaczy kolan i otwarta tenotomia addutorów.

ABY AMELIA STANĘŁA NA WŁASNYCH NÓŻKACH…

Amelia urodziła się 03.03.2015 roku w Łodzi w CZMP z rozczepem kręgosłupa, wodogłowiem, zwichniętym stawem biodrowym, zniekształconą stópką i przepukliną brzuszną. Ma pęcherz neurogenny (nie trzyma moczu i kał). Następstwem tego jest niedowład kończyn dolnych. W pierwszej dobie życia przeszła skomplikowana operacje zamknięcia przepukliny oponowo-rdzeniowej. W 39 dobie wczepiono jej zastawkę komorowo otrzewną, która musiała być ponownie wymieniana w 5 miesiącu. Następnie przeszła operacje neurologiczną w Prokocimiu. Oczekuje na operacje ortopedyczną. Jest pod opieką wielu specjalistów. Na badania kontrolne musimy jeździć do Łodzi, Warszawy, Olsztyna, Krakowa.

POMOC DLA MARCINA

Zwracam się do Państwa z prośbą o pomoc dla mojego syna Marcina. Marcin to chłopiec z niepełnosprawnością w stopniu znacznym, z zespołem Downa oraz spektrum autyzmu. Wymaga wielu zajęć wspierających jego rozwój i te zapewnia mu wspaniale działające opolskie Stowarzyszenie TRISO. Zmagam się jednak z wieloma problemami natury materialnej, gdyż jestem matką samotnie wychowującą dzieci. Nowe okulary dla syna, który ma dużą krótkowzroczność, czy choćby specjalistyczne wkładki do butów to dla mnie duże wyzwanie, nie wspominając o zalecanych przez endokrynologa wyjazdach nad morze – Marcin ma bowiem niedorozwój, a co za tym idzie – niedoczynność tarczycy.

POMOC DLA SZYMONA

Jestem mamą rocznego dziecka – Szymona Dzikowskiego (wiek korygowany 9,5 miesięcy). Szymon urodził się 27.09.2017r. W 25 tygodniu ciąży. Syn miał skrajnie niską masę urodzeniową (400 g., 30 cm). Jest wcześniakiem, ma wiele zaburzeń z tego tytułu. Od marca br syn nosi okulary – pryzmaty. Syn jest pod stałą kontrolą specjalistów: neonantologa, okulisty, genetyka, chirurga, urologa, neurologa, gastroeneterologa, pulmonologa, ortopedy, neurologopedy. Szymon regularnie uczęszcza na rehabilitację ruchową (NFZ) i neurologopedyczną (prywatnie).

POMOC DLA KUBUSIA!

Wraz z mężem wychowujemy 5-cioro dzieci. Nasze wspólne życie mimo codziennych trudności nie różniło się od życia innych normalnie funkcjonujących rodzin do czasu przyjścia na świat najmłodszego dziecka – synka Kubusia. Kubuś urodził się jako wcześniak skrajnie po porodzie wystąpiły u synka wady . Kubuś posiada orzeczenie o niepełnosprawności ,synek potrzebuje sprzętu rehabilitacyjnego do funkcjonowania i rozwijania się dalszym etapie synek ma stwierdzone ,porażenie mózgowe prawo stronie ,i lewo stronie mniejsze a nie wspominając o dalszych schorzeniach . BARDZO proszę fundację Kawałek Nieba o objęcie wszelką dostępna pomocą nasze chore i niepełnosprawne dziecko bardzo dziękujemy Kubuś jego mama i tata .

DOPÓKI TRWA NADZIEJA, TRWA NASZE ŻYCIE

Mam na imię Sławek i mam 46 lat. Jestem mężem Wioletty i ojcem trzech synów Kacpra , Janka i Antosia. Antoś w lutym 2020 roku przegrał walkę z białaczką szpikowali dołączył do swoich niebiańskich przyjaciół pozostawiając nas w potwornym bólu. Miał 7 lat i bardzo chciał żyć. Nasze życie kompletnie się zawaliło . Myśleliśmy, że nic gorszego nie może nas spotkać . Rozpacz , tęsknota za synkiem uśpiła moją czujność . Nie zauważyłem, że w moim ciele dzieje się coś niepokojącego. Wszystkie objawy wskazywały na depresję z powodu żałoby po stracie dziecka.

POMOC DLA BARTUSIA

Bartuś urodził się 19.09.2017r. przez CC. Już w 23 tygodniu ciąży, podczas drugich badań prenatalnych, dowiedzieliśmy się, że coś jest nie tak z naszym Maleństwem. Natychmiast skierowano nas na specjalistyczne badania, podczas których dowiedzieliśmy się że nasz syn urodzi się z agenezją ciała modzelowatego, które skutkowało wystąpieniem wrodzonego wodogłowia. W drugiej dobie życia nasz syn został przetransportowany na oddział Patologii Noworodka Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach, gdzie wykonano rezonans magnetyczny, przeprowadzono konsultacje neurochirurgiczne, okulistyczne i kardiologiczne, po czym podjęto decyzję o natychmiastowym wszczepieniu zastawki komorowo – otrzewnej, hamującej dalszy postęp wodogłowia.

OREST PRAGNIE ŻYĆ!

Jesteśmy rodziną pochodzącą z Ukrainy. O chorobie Oresta dowiedzieliśmy się kiedy miał 7 miesięcy. Diagnoza białaczka limfoblastyczna zburzyła nam całe życie. Łzy, strach i lęk nie pozwoliły spokojnie spać. Na Ukrainie wdrożono leczenie chemioterapią, następnie po dziewięciu miesiącach doustnej chemii, Oresta zaczęła boleć głowa, miał nudności. Szybko udaliśmy się do szpitala gdzie zrobiono wszystkie badania między innymi terepanobiobsję szpiku i niestety okazało się najgorsze wznowa białaczki. Ponownie wdrożono chemioterapię, 10 bloków i radioterapię 17 naświetleń. Miało być już tylko lepiej, a tu po dwóch miesiącach kolejna wznowa. Podano wówczas 4 bloki chemioterapii i co się okazuje nastąpiła trzecia wznowa.

POMOC DLA MICHAŁKA

Moje dziecko urodziło się jako wcześniak w 30 tygodniu. Ma przewlekłą dysplazję oskrzelowo-płucną i opóźnienie rozwoju psychoruchowego, jest tlenozależny. Michał miał rozpoznanie: dysplazja oskrzelowo-płucna, zamartwica urodzeniowa,2 razy posocznica, wirus cytomegalia, ubytek przegrody międzyprzedsionkowej, encefalopatia nieokreśloną. Syn posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Ze względu na chorobę potrzebuje codziennej rehabilitacji, zajęć sensorycznych i logopedycznych (gastrostomia), opieki i wizyt u specjalistów a tym samym specjalistycznego sprzętu. Ze względu na koszty związane z zajęciami dla Michałka Nasza sytuacja jest trudna.

NATALKA I KLAUDUSIA – DZIELNE BLIŹNIACZKI – PROSZĄ O POMOC W WALCE O ZDROWIE

Natalka i Klaudia są bliźniaczkami. Pomimo, iż nasze córeczki były bardzodługo wyczekiwanym owocem miłości, nie wszystko było jak w bajce. Urodziły się przedwcześnie i dzięki szybkiej interwencji lekarzy zostały przewiezione do specjalistycznego szpitala, gdzie walczono o ich życie i zdrowie. Rozpoznano u nich wiele powikłań wcześniactwa, które nie pozwalają zapomnieć o sobie do dzisiaj. Natalka – bliźniak I, późno zaczęła chodzić, ma zaburzenie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa, koślawość kolan, epilepsję, dysplazję oskrzelowo-płucną, opóźnienie rozwoju psycho-ruchowego. Wymaga codziennej rehabilitacji i przyjmowania leków, nigdzie nie rusza się bez swojego ulubionego misia

POMOC DLA ANTOSIA

Mam na imię Antoś mam 3 lata. Od 5 miesięcy choruje na CUKRZYCE TYPU 1 . Choroba ta zwiększa szanse na to że pojawi się choroba immunologiczna, niedoczynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze itp. Razem z rodzicami zbieramy na osprzęt do pompy insulinowej , który nie jest całkowicie refundowany oraz moją dalszą rehabilitację. Będziemy wdzięczni za każdą pomoc…

CHOROBA KTÓRA ODBIERA NAM MAMĘ…

Zaczęło się niewinnie, najpierw delikatne zachwiania równowagi, drżenie rąk, czasem bóle głowy. Komu to się dzisiaj nie zdarza, przy codziennym pędzie życia takie dolegliwości miewa dużo osób. Pewnego ranka jednak przy zejściu ze schodów mama zemdlała. Było niebezpiecznie, upadek, omdlenie, brak kontaktu po odzyskaniu świadomości. Wezwałam pogotowie, przyjechali, zabrali mamę do szpitala. Wstępna diagnostyka nic nie wykazała. Dolegliwości nie ustępowały, zaczęło się drążenie tematu. W siedleckim szpitalu mama spędziła dwa tygodnie. No i stało się, diagnoza – Pląsawica Huntingtona. Choroba nieuleczalna i nieobliczalna. I co najgorsze choroba dziedziczna.

POMOC DLA ANDRZEJA

W dniu 24 wrzesnia 2018 r. Andrzej Bobryk lat 40, doznał rozległego urazu głowy. Od tego dnia do dziś przebywa na Oddziale anestezjologii i intensywnej terapii w szpitalu w Wejherowie. Andrzej w wyniku doznanych obrażeń posiada niedowład rąk i nóg oraz nie można nawiązać z nim kontaktu logicznego. Obecnie tj. od listopada 2018 r. konieczna jest pilna i codzienna przyłóżkowa rehabilitacja układu kostno-mięśniowego Andrzeja, co wiąże się z zatrudnieniem specjalisty rehabilitacji na okres wielu miesięcy. Koszt roczny takiej rehabilitacji to minimum 35 – 40 000 złotych.

UDAR MÓZGU ZŁAMAŁ NASZE ŻYCIE…

Na początku grudnia 2016 Michał przeszedł udar lewej półkuli mózgu. Miał sparaliżowaną prawą połowę ciała oraz wystąpiła u niego tzw. afazja ruchowa, czyli niemożność mówienia. Po wnikliwej diagnostyce w Szpitalu Bielańskim w Warszawie okazało się że przyczyną udaru było zablokowanie lewej tętnicy szyjnej przez tętniak rozwarstwiający aorty. Michał został przewieziony do Szpitala MSWiA w Warszawie i zoperowany w trybie pilnym w tamtejszym Oddziale Kardiochirurgii. W trakcie długiej i trudnej operacji w krążeniu pozaustrojowym wstawiono mu protezę łuku aorty wraz z odgałęzieniami. Operacja przebiegła pomyślnie i po pobycie na Oddziale Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej oraz Kardiochirurgii, Michał został przeniesiony na Oddział Rehabilitacji Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie (na początku stycznia 2017).

NIC NIE PRZYCHODZI ŁATWO

Nie było czasu przygotować się na diagnozę, o ile w ogóle można przygotować się na chorobę dziecka. 16.09.2010 Siostra czekała na Niego 10 lat i w końcu jest, urodził się, miesiąc wcześniej ale jest! Jest 10 punktów w skali Apgar – wow najwyższa nota, jak w Tańcu z gwiazdami (myślę i uśmiecham się) i … Pani syn ma morfologiczne cechy zespołu Downa!!! Jakie morfologiczne??? jakie cechy Downa???? przecież wszystko było dobrze???!!! I cisza……… kilka godzin później pocieszające słowa pani psycholog szpitalnej: „poradzicie sobie Państwo, oboje macie wykształcenie i doświadczenie pedagogiczne…” – też mi argument, myślę i jestem zła. Ale On jest. Leży, nie płacze tylko patrzy, o dziwo ja też nie płaczę tylko patrzę i ….Kocham. Wtedy pierwszy raz pomyślałam – zrobię wszystko co będę mogła Synu aby wyrównać Ci szanse! Inny nie znaczy gorszy!

MALEŃKA EWELINKA WALCZY Z RAKIEM

Jestem mamą Ewelinki. 27 kwietnia zauważyłam zmianę w jej nóżce. Pojechałam z tym do szpitala, doktor stwierdził że to infekcja i że samo się wchłonie. Miało to wtedy z 2 cm i skóra miala normalny kolor. Z każdym dniem było większe, aż po 3 tygodniach znów pojechałam z Ewelinką do szpitala. Zmienił się kolor skory na czerwony. Z oddziału pediatrycznego zaniepokojeni lekarze wysłali mnie do jedynego szpitala, ktory posiada onkologie dziecięcą. W szpitalu nie wiedzieli co to jest więc zaproponowali biopsję. Wyniki badań wykazały, że to nowotwór. Przed nami ciężka i długa walka z rakiem. Obecnie Ewelinka przyjmuje chemioterapię.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"