logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

WYPADEK, KTÓRY ZMIENIŁ WSZYSTKO…

To miała być zwykła niedziela. 17.03.2013 roku – 16 urodziny mojej córki Klaudii. Wróciłam wcześniej z wykładów na uczelni i złożyłam jej życzenia. Impreza urodzinowa dla rodziny i koleżanek miała być za tydzień, ale mimo to Klaudia czekała na odwiedziny tych, którzy w tym dniu mieli o niej pamiętać. Posprzątała swój pokój i czekała. Nie doczekała się. O godzinie 18.00 zadzwonił jej telefon – to kolega zaprosił ja na krótki spacer, chciał złożyć życzenia i trochę pogadać. Powiedziała mi, że za chwilę wróci… wtedy, słyszałam ją ostatni raz… nie wróciła… Niczego nie przeczuwałam, nic nie czułam…

GDY GO BOLI, MOŻE TYLKO PATRZEĆ NA MNIE I OCZAMI ZE ŁZAMI SZUKAĆ POMOCY…

Proste zapalenie płuc całkowicie zmieniło życie mojego synka kiedy miał 8 miesięcy. Podczas pobytu w szpitalu, rozwinęła się sepsa i wiele innych komplikacji, których następstwem było uszkodzenie mózgu i wodogłowie. Z tego powodu rozwinęła się tetraplegia ze spastycznością (i nie mógł już siedzieć), padaczka, zaburzenia połykania i odruchu kaszlu. Od dziecka, które zawsze był uśmiechnięty i szczęśliwy, jak każde zdrowe i kochane dziecko. Teraz stał się przerażoną istotą która nie rozumie co się stało – Kalin płakał przez wiele godzin, codziennie.

NASZ BONUS OD ŻYCIA…

Pojawiły się na świecie, bo bardzo tego chcieliśmy. Początkowo przerażeni dwójką noworodków naraz, z czasem zaczęliśmy dostrzegać same pozytywy naszej sytuacji. Ciąża bliźniacza to zawsze ciąża podwyższonego ryzyka, ale moja do 27 tygodnia przebiegała wręcz książkowo i bezproblemowo. No i okazało się, że to parka: chłopiec i dziewczynka. Kontrolne usg w 27 tyg. zaniepokoiło lekarza. Stwierdził, że u jednego z bliźniąt prawdopodobnie rozwija się wodogłowie. Niestety jego obawy się potwierdziły. I tak do samego rozwiązania naszym domem stał się Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Daleko, bardzo daleko od domu. Tęskniłam za mężem, za 4-letnim Konradkiem.

URATUJMY KACPRA! WALCZY Z NACZYNIAKIEM

Kacper to pogodny, radosny pełen pomysłów na życie 16-latek który nigdy nie chorował. Od zawsze kochał pomagać innym, bardzo ambitny pełen pasji pracowity nastolatek. Cieszył się każdego dnia ze swojego życia przez 16 lat aż do dnia 16 marca 2017 roku, kiedy to trafił do szpitala z zaburzeniami równowagi i prawostronnym niedowładem. Kacper trafił do Kliniki w Szczecinie, po wielu badaniach postawiono diagnozę naczyniak piątego stopnia nieoperacyjny zagrażający zdrowiu i życiu.

,,MAMUSIU, DLACZEGO MOJA SIOSTRA BIEGA, A JA NIE MOGĘ…?”

Wciąż w pamięci mam ten dzień ,w którym nieopisana radość mieszała się się ogromem rozpaczy i bólu. To dzień narodzin Marcinka. Bezgraniczna miłość rodzi się w sercu matki, kiedy po miesiącach oczekiwania lekarz daje Ci na ręce maleńkie życie, całujesz delikatną główkę i jesteś najszczęśliwszą osobą na świecie. Słuchasz jak oddycha, pierwszy raz płacze, wyciąga maleńkie rączki do Ciebie – swojej mamy. Obserwujesz jak śpi, uśmiecha się nieśmiało. Mogłabyś trwać przy nim taka zapatrzona przez całe wieki… Tak sobie to wyobrażałam, tak marzyłam …miałam rację co do jednego – do ogromu miłości jaka wypełniła moje serce reszta stała się bólem i strachem o życie mojego ukochanego dziecka…

POMOC DLA AGNIESZKI

Agnieszka ma 11 lat. Cierpi na mózgowe porażenie dziecięce. Córeczka nie chodzi samodzielnie, jest noszona na rękach lub w wózku. Wielokrotnie była hospitalizowana. Marzeniem mamy jest , aby córeczka mogła stawiać samodzielne kroki, ale do tego potrzebna jest rehabilitacja, która jest kosztowna. Bardzo potrzebna jest pomoc, aby Agnieszka mogła się stawać coraz bardziej samodzielna

POKONAĆ NIEZNANEGO WROGA

Kiedy na świat przychodzi wyczekiwane dziecko człowiek oddycha spokojnie i myśli,” maleństwo urodziło się i po badaniach jest wszystko w normie, tak już będzie cały czas.Nic bardziej mylnego….”W naszym przypadku przez pół roku wszystko było książkowo,aż do dnia kiedy synek skończył pół roku. Z dnia na dzień stał się senny, cichy, przesypiał 24-godziny budząc się tylko na kolejny posiłek i zasypiał. Niejedna osoba zazdrościła mi tak spokojnego dziecka,a ja po prostu niesamowicie bałam się.Lęk w moim sercu rósł z dnia na dzień.

MOJA BARDZO TRUDNA WALKA Z CHOROBĄ…

Zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc w zbiórce pieniędzy na leczenie komórkami macierzystymi choroby o nazwie MIOPATIA oraz o pomoc w opłaceniu badań genetycznych i rehabilitacji, która jest niezbędna po podaniu badań genetycznych. Moja choroba jest genetyczna i jest bardzo rzadką chorobą, co powoduje, że nie ma na nią leku ani w Polsce ani na świecie i nawet nie prowadzi się badań klinicznych nad lekiem, ponieważ, jak to powiedział mi lekarz z Poradni Chorób Mięśni w Szpitalu na Banacha firmom farmaceutycznym nie opłaca się wynajdować leku, bo bardzo mało osób na to choruje zarówno w Polsce, jak i na świecie.

OLUNIA I TRUDNA WALKA Z CHOROBĄ…

Ola urodziła się 09.02.2010r. Od urodzenia zdiagnozowano niedosłuch, ale gdy Ola skończyła rok, badanie słuchu wskazało normę. Zauważono też trudności z jedzeniem, ze ssaniem: przykrótkie wędzidełko i w rezultacie opóźniony rozwój mowy. Wrodzona wada stóp (koślawość piętrowo- skokowa) była zmniejszona zabiegiem przecięcia ścięgien Achillesa oraz pół rocznym korygowaniem tej wady za pomocą gipsowych łusek. Po roku zdiagnozowano u Oli chromosomopatię: del 18q21. Potocznie zwany zespół de Grouchy.

,,DOPÓKI SIŁ, BĘDĘ SZEDŁ! BĘDĘ BIEGŁ! NIE DAM SIĘ!” – WALKA O DIAGNOZĘ I LECZENIE WIKTORKA

Wiecie jak wyobrażałam sobie macierzyństwo, kiedy pod moim sercem zaczęło bić maleńkie serduszko? Że wspólnie z moim synkiem będziemy zdobywać góry. Że będziemy biegać po łąkach pełnych kwiatów i motyli, aż do utraty tchu. Że będziemy przeskakiwać górskie strumienie, turlać się w soczystej zieleni traw, łapać wiatr w skrzydła i dumnie kroczyć wśród niebosiężnych drzew. Wiecie z jaką dumą i ekscytacją czekałam na pierwszy krok Wiktorka? I wiecie jaki strach zamieszkał w moim sercu, gdy zamiast coraz pewniejszego chodu, widziałam upadek za upadkiem, potłuczone kolanka, obdarte rączki, poranioną główkę?

POMOC DLA FILIPKA

Nasz synek Filip urodził się dnia 12.07.2010 jako wcześniak z niską masą urodzeniowa dlatego pierwsze kilka tygodni jego życia spędziliśmy w szpitalu. W kolejnych latach życia rozwijał się prawidłowo jednakże od małego był bardzo ruchliwym chłopcem o którym wszyscy mówili „żywe sreberko”. Gdy Filipek zaczął uczęszczać do przedszkola chętnie brał udział w zajęciach grupowych, lubił zabawy ruchowe oraz budowanie z klocków. Zdarzały mu się konflikty z rówieśnikami oraz często się na nich obrażał. W 2016 r. Filipek podjął naukę w klasie 0 i tu pojawił się problem.

WALKA Z CZASEM I OKRUTNĄ CHOROBĄ – JAŚ I MUKOWISCYDOZA…

Jaś od urodzenia choruje na mukowiscydozę – ciężką, nieuleczalną chorobę genetyczną, która z każdym rokiem sieje coraz większe spustoszenie w jego małym ciele. Płuca nie funkcjonują prawidłowo i są coraz słabsze, trzustka jest zablokowana przez gęsty śluz, a to powoduje bardzo silne bóle brzucha. Ale to niewydolność płuc jest najczęstszą przyczyną zgonu chorych na mukowiscydozę. Chory po prostu się dusi… Mukowiscydoza to wyścig z czasem. Tylko odpowiednie leczenie i rehabilitacja pozwolą Jankowi dożyć dorosłości.

POMAGAJMY KAMILKOWI I BŁAŻEJKOWI

Kamil urodził się 4.07.2013r. Był to najpiękniejszy dzień w naszym życiu.Cała rodzina bardzo czekała na narodziny Kamilka. Synek urodził się w 38tyg. ciąży przez cesarskie cięcie,urodził się jako zdrowe dziecko.Jak miał 3 miesiące synek to miał zabieg nacięcia wędzidełka.Gdy syn miał pół roku pojechaliśmy z nim prywatnie do lekarza pulmonologa ponieważ miał napadowy duszący kaszel szczególnie w godzinach nocnych,wtedy nam pani doktor powiedziała że syn ma astmę oskrzelową i cały czas ma robione wziewy. Kamil gdy spał w dzień i w nocy często budził się z płaczem oraz krzykiem wtedy lekarz rodzinny dał pilne skierowanie do lekarza neurologa który stwierdził że Kamil ma zaburzenia snu i zapisała nam pani doktor zapisywała nam cały czas ten sam syrop.

POMOC DLA EDYTY…

Mam na imię Edyta. Choruję na cukrzycę typu I od 39 lat czyli od 3 roku życia. Jestem na 4 wstrzyknięciach insuliny. Mam również bardzo dużo powikłań od tej choroby takich jak retinopatia proliferacyjna, zanik pamięci od ciągłych niedocukrzeń przez co muszę być pod stałą kontrolą neurologa. Nie odczuwam w ogóle niedocukrzeń, tylko upadam na ziemię. Czasem nerki też prawidłowo nie funkcjonują. Mam też nadciśnienie i problemy z kośćmi – uszkodzony kręgosłup. Jest mi ciężko, ponieważ moja renta nie jest duża a muszę opłacić wszystkie opłaty za mieszkanie, a leki nie są tanie i przez to nie stać ,nie na ich wykupienie.

POMOC DLA IGORKA…

Igorek urodził się 07.10.2011 r i cierpi na mózgowe porażenie dziecięce – postać czterokończynową , wodogłowie wrodzone ( stan po toksaplozmozie), niedowidzenie ( przeszedł dwie operacji w związku z odwarstwieniem siatkówki). Później doszła padaczka. Igorek nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Wymaga stałej opieki osoby drugiej oraz nieprzerwanej rehabilitacji i leczenia. Lekarze zalecają różne formy, między innymi wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, hipoterapie, hydroterapie, masaże itp. Ponieważ niepełnosprawność dziecka występuje od urodzenia, od kiedy jest stale leczony i rehabilitowany, rodzice nie są w stanie wszystkiego sfinansować sami.

POMOC DLA SEBASTIANA

Zwracamy się z prośbą o pomoc dla mojego syna Sebastiana Jurkiewicza który cierpi na porażenie dziecięce i napięcie mięśniowe czterokończynowe. Aby Sebastian miał w miarę możliwości normalnie funkcjonować, wymaga stałej opieki, leczenia i rehabilitacji oraz specjalistycznych sprzętów wspomagających jego rozwój psychoruchowy.

POMOC DLA MARTYNKI…

Moja córka Martynka ma 12 lat. Cierpi na zespół Leigha – postępujący zanik mózgu. Martynka ma problemy z chodzeniem, zaburzenia równowagi, nie mówi. Ma bardzo słabe mięśnie. Dwoje naszych dzieci zmarło już na ta chorobę. Oprócz Martyny jeszcze dwie córki cierpią na to schorzenie. Martynka ma bardzo dobre serduszko, opiekuje się starszą Zuzia, pomaga jej w czynnościach dnia codziennego, chociaż młodsza, ma bardziej sprawne rączki i nóżki od Zuzi.

POMOC DLA MONIKI

Mam na imię Monika, mam 37 lat. Urodziłam się z mózgowym porażeniem dziecięcym. Ludzie którzy mieli pomóc powitać mnie na tym Świecie w zdrowiu – zawiedli. Jestem całkowicie zależna od moich rodziców, którzy sami są
schorowani i potrzebują opieki, rehabilitacji, której nie mają ponieważ całkowicie skupili się na moich potrzebach zaniedbując swoje zdrowie. Zwracam się z prośbą do wszystkich ludzi dobrej woli o pomoc finansową dotyczącą mojej rehabilitacji która jest bardzo kosztowna, a na którą moich rodziców nie stać.

POMOC DLA ZUZI…

Zuzia ma 14 lat , w wieku 6 lat jej choroba została potwierdzona po wykonanych badaniach w Klinice Neurologii Dziecięcej.Zuzia ma dużą spastykę KGD, ogromne problemy z poruszaniem się. Często upada , ma problemy z mową ,mimo to jest pogodną dziewczynką. Wskazana jest intensywna rehabilitacja specjalistyczna. Niestety bardzo trudna sytuacja rodziny nie pozwala na pokrycie kosztów rehabilitacji. Dwoje naszych dzieci zmarło już na ta chorobę. Oprócz Zuzi jeszcze dwie córki cierpią na to schorzenie.

DWA KÓŁKA KTÓRE POZWALAJĄ MI ŻYĆ…

Mam na imię Magda i cierpię na wrodzoną łamliwość kości. Moja choroba charakteryzuje się licznymi złamaniami, które bardzo często występują samoistnie, nawet podczas snu. Jestem krucha i nie mogę chodzić. W dodatku mam bardzo słabe ręce i nie jestem w stanie kręcić kołami, by się poruszać na wózku inwalidzkim ręcznym. Od najmłodszych lat starałam się żyć aktywnie na tyle na ile pozwalała mi moja choroba. Podczas lat szkolnych brałam udział w konkursach wokalnych oraz należałam do integracyjnego zespołu tanecznego.

MOJA BATALIA O PIERWSZY KROK…

To, że już nigdy nie będę chodził dotarło do mnie, gdy leżałem na oddziale rehabilitacji. Miałem dwa wyjścia albo się nad sobą użalać, albo przewartościować swoje życie pod wózek. Trzy lata temu doszło do wypadku….Był piękny, letni dzień w sam raz na przejażdżkę motocyklem…jechaliśmy powoli, dojeżdżając do świateł….niestety przed samymi światłami kierowca samochodu zmienił pas ruchu nie zauważając nadjeżdżającego motocykla…. Ja, zdrowy, silny, pełen marzeń, trzydziestopięcioletni facet obudziłem się w szpitalu, nafaszerowany lekami przeciwbólowymi. Z początku nie bardzo zdawałem sobie sprawę ze swojego położenia. Dopiero po jakimś czasie zaczęło do mnie docierać co się stało… Na początku była rozpacz. Myślałem, że to koniec, że życie nie ma już sensu.

POMOC DLA ANI

Moja córka Anna Kołacz ma 17 lat. Cierpi na zespół Leigha- postępujący zanik mózgu. Choroba została potwierdzona w wieku 9 lat w klinice Neurologii Dziecięcej. Ania ma problemy z chodzeniem, często ma zaburzenie równowagi, problemy z mową, bardzo słabe mięśnie. Dwoje naszych dzieci zmarło już na tę chorobę. Oprócz Ani jeszcze dwie moje córki cierpią na to schorzenie. Mimo choroby Ania jest pogodną dziewczynką.

POMOC DLA DARKA…

Zwracamy się do Państwa z prośbą o wsparcie finansowe na leczenie mojego syna. Darek urodził się z Dziecięcym Porażeniem Mózgowym spastyką czterokończynową. Od wczesnych lat wymagał intensywnej rehabilitacji do chwili obecnej jest pod kontrolą lekarza. Obecnie jego stan się pogorszył zwiększyła się spastyka kończyn dolnych ma ograniczenia ruchu. Potrzebuje pomocy osoby drugiej i opieki 24 godziny na dobę. W dalszym ciągu jest pod opieką rehabilitantów i wymaga intensywnego leczenia. Środki przekazane na subkonto pozwolą nam sfinansowanie specjalistycznego leczenia mojego syna.

WALKA Z GUZEM MÓZGU O NASZEGO SYNKA

W kwietniu tego roku nasze życie zamieniło się w koszmar. U synka zdiagnozowano złośliwego guza mózgu, który niestety nie jest możliwy do usunięcia ze względu na rozległość. Kubuś miał dwie biopsje. Guz został przebadany w Polsce i zagranicą. Jest to glejak anaplastyczny 3 stopnia. W maju pojawiły się padaczki, które trzeba było stopniowo ustabilizować aż 4 rodzajami leków. Potem doszły problemy z mową, niedowład prawej strony ciała, problemy ze wzrokiem. Od czerwca Kubuś ma zakrzepicę w prawej nodze, z którą również walczy po dziś dzień biorąc codziennie zastrzyki. Kubuś przeszedł chemio i radioterapię. Obecnie czeka go jeszcze kilka cykli chemii.

POMOC DLA WOJTKA…

Mój syn Wojciech Domian jest w wieku 7 lat, urodził w 30 tygodniu ciąży z powodu odklejenia się łożyska. W trzeciej dobie miał wylew 3 stopnia, czego skutkiem jest wodogłowie pokrwotoczne oraz padaczka, spastyka, niedowład kończyn dolnych. W wieku trzech lat stanął na nogi nie potrafił jednak samodzielnie się poruszać prowadzany był za ręce lub przy chodziku. W wieku 5 lat przeszedł operację wydłużenia ścięgien poczym zaczął samodzielnie się poruszać. Na dzień dzisiejszy samodzielnie chodzi po powierzchniach płaskich. Widać postępy po turnusach i codziennej rehabilitacji. Wodogłowie uaktywniło się gdy skończył 6 lat przeszedł operację wstawienia zastawki komorowo- otrzewnowej.

CHOROBA KTÓRA ODBIERA MARZENIA…

Jestem mamą 16-letniego Pawełka, który od urodzenia choruje na wrodzony zespół nerczycowy i nadciśnienie tętnicze. Po 2-letniej dializoterapii otrzymaliśmy drugie życie – nerkę. Niestety nie zawsze tak jest, jak byśmy chcieli… Było cudownie: normalna szkoła, granie w piłkę… , a obecnie los tak sprawił, że następuje odrzut nerki. Mąż w tej chwili robi badania do przeszczepu rodzinnego. Jest duża szansa, ale niestety w badaniach krzyżowych występują wysokie antygeny u syna, więc wiąże się z tym kolejna dializoterapia, by oczyścić organizm. Jesteśmy załamani, bo czekają nas długie i monotonne badania kończące się dializą. Idą wakacje, które synek będzie musiał spędzić w szpitalu. Jego pasją jest granie w piłkę nożną. Niestety choroba mu na to nie pozwala…

POWSTRZYMAĆ OKRUTNĄ CHOROBĘ…

Tomuś jest 10 letnim chłopcem, po którym nie widać choroby. Tym trudniej nam zebrać pieniążki na terapię,która umożliwia mu funkcjonowanie w społeczeństwie. Od 1.5 roku syn jest pod opieką terapeutów, dzięki którym uczy się czytać, pisać i poznawać świat. Uczy się panować nad emocjami, które potrafią zawładnąć nim na ponad 2 godziny. W amoku potrafiłby zrobić krzywdę sobie lub innym… terapia pozwala wyrobić u syna odruchy, które dla naszego mózgu są bezwarunkowe. Tomuś jest chory na czołowo-skroniową padaczkę lekooporną. U syna nie ma widocznych, „typowych” objawów dla padaczki. Choroba polega na „wybuchach” w mózgu syna, niszcząc „połaczenia” neuroprzekaźnikow odpowiadające za ” uczenie się na własnych błędach”, pamięć, przyswajanie wiedzy, panowanie nad emocjami.

POMOC DLA JAGODY

Kiedy przyszłam na świat, byłam pełnym energii dzieckiem. Cieszyła mnie każda chwila, wszystko co widziały moje oczy było niesamowite. Każdego dnia mogłam podziwiać wieczorami piękne zachody słońca czy migoczące na niebie gwiazdy. Jestem pełną energii młodą dziewczyną, która czerpie z życia garściami, chciałabym zobaczyć jeszcze mnóstwo innych rzeczy. Mam 19 lat i całe życie przed sobą. Nie chcę rezygnować z pięknych widoków z powodu moich oczu – narządu, bez którego nie można funkcjonować.

ABY RATOWAĆ ŻYCIE TATY…

W październiku 2017 roku, prawie w przededniu naszej 25 rocznicy ślubu, mój mąż Andrzej Wójciak, został przyjęty do szpitala z objawami zatkania dróg żółciowych. Po przyprowadzonych badaniach usłyszeliśmy diagnozę – guz trzustki, wymagający jak najszybszej operacji. Podjęta próba jednak nie powiodła się. W trakcie zabiegu lekarze zdecydowali o odstąpieniu od wycięcia guza z uwagi na przerzuty do węzłów chłonnych. Usunęli jedynie woreczek żółciowy i odblokowali drogi żółciowe. Mąż został wypisany ze szpitala z mrożącym krew w żyłach rozpoznaniem – złośliwy nowotwór trzustki.

ABY POWSTRZYMAĆ CHOROBĘ I ŻYĆ DLA MOICH DZIECI

Witam, nazywam się Nowak Katarzyna, mam 37 lat, jestem matka dwóch chłopców (9 i 11 lat) z zawodu jestem oligofrenopedagogiem – 8 lat pracowałam z dziećmi niepełnosprawnymi, głównie z autyzmem. I wtedy zachorowałam, okazało się że mam ataksje rdzeniowo-móżdżkową. Choroba nieuleczalna, w przypadku braku rehabilitacji szybko postępująca: zanikają mi funkcje za które odpowiedzialny jest rdzeń kręgowy i móżdżek, głównie mowa, chodzenie, koordynacja ruchowa. Mam pierwszą grupę inwalidzką.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"