POMOC DLA HANI

ENGLISH VERSION—> LINK

Cześć, mam na imię Hania.
Urodziłam się w 2018 r. jako zdrowa, silna i duża dziewczynka. Rodzice i siostra bardzo na mnie czekali i oni są moim największym szczęściem i miłością. Kiedy miałam 5 miesięcy zaczęły męczyć mnie delikatne i bardzo subtelne „tiki”, które bardzo zaniepokoiły moją mamę. Po pierwszych badaniach okazało się, że wyniki niestety nie są dobre. Mój świat był jeszcze wtedy taki jak wcześniej, ale moim rodzicom runął i rozsypał się na kawałki. Oni są moimi bohaterami, walczą każdego dnia na równi ze mną, a moja siostra jest moim największym wsparciem.

Moje „tiki” okazały się napadami padaczkowymi. Nie do końca to rozumiem ale wiem, że to trudny przeciwnik, który bardzo zaburza mój rozwój. Codziennie ćwiczę ile mogę. Mówią, że upadam milion razy a i tak podnoszę się kolejny raz z zacięciem na twarzy. Potrzebuję opieki wielu terapeutów (neurologopedy, rehabilitantów, psychologa, terapii integracji sensorycznej i innych). Korzystam z turnusów rehabilitacyjnych oraz różnych wspomagających sprzętów.

Moja choroba nie jest do końca zdiagnozowana więc przeszłam już wiele różnych kosztownych badań (genetycznych, metabolicznych) i cały czas potrzebuje kolejnych. Jestem na specjalnej diecie, bo leki które brałam bardzo mnie wyciszały i dopiero po ich odstawieniu mój rozwój powoli ruszył do przodu. Umiem już nawet postawić parę kroków, co zawsze wiąże się z głośnymi okrzykami i radością moich bohaterów. Oni cały czas czekają na moje pierwsze słowa. No więc ćwiczę uparcie choć nie zawsze mam ochotę i siłę, szczególnie kiedy choroba nie odpuszcza i przychodzą trudne dni. Mama mówi, że jestem bardzo uparta, nawet bardziej niż moja starsza siostra, a to dla mnie dziwne. Ja myślę, że uparci to są moi rodzice, to oni „uparcie” zapewniają mi te wszystkie terapie. Do tej pory radzili sobie sami, niestety koszty cały czas rosną.
Chcielibyśmy wszyscy razem poprosić Was o wsparcie. Nawet ten najmniejszy gest to dla mnie szansa na kolejne kroki naprzód w moim rozwoju, a dla moich rodziców ogromne wsparcie i jedno zmartwienie mniej. Dziękujemy.