POMOC OKTAWIUSZOWI W WALCE Z CHOROBAMI
18.01.2017 roku to najpiękniejsza data w naszym życiu. Na świecie pojawił się Oktawiusz, wyczekany synek, który walkę o życie rozpoczął już w brzuchu. Z każdą wizytą lekarską podczas ciąży słyszeliśmy coraz to nowsze diagnozy, ciągłe kontrole oraz USG wskazywały na ciężkie wady oraz choroby genetyczne. Dla nas najważniejsze było, że jest nasz i zaopiekujemy się nim, jak tylko będziemy potrafili. Po czasie płaczu, strachu i bólu nasz dzielny, mały Wojownik urodził się całkowicie zdrowy! Nasze szczęście trwało rok…
Po pierwszych urodzinach Synka zaczęliśmy obserwować niepokojące objawy, które obudziły strach z okresu ciąży. Oktawiusz był bardzo osowiały, nie miał apetytu, pojawiły się obrzęki, dziecko gasło na naszych oczach… Dopiero po paru tygodniach trafiliśmy do szpitala, który postanowił nas wysłuchać. Jeszcze wtedy nie wiedzieliśmy co nas czeka, jak dzielnym Wojownikiem jest nasze dziecko i że sala szpitalna stanie się domem dla nas na osiem długich miesięcy, a później będziemy pojawiać się w nim regularnie. Mimo mnóstwa badań nie postawiono diagnozy.
Stan Oktawiusza pogarszał się, przestał jeść, pić, nie mógł funkcjonować, jak prawidłowo rozwijające się dziecko. Wymagał wkłucia centralnego i innych bolesnych zabiegów. Kolejny szpital, który miał był przełomem wniósł narkozy, port i, jak się okazało, tylko leczenie objawowe. Kiedy mogliśmy zabrać Synka do jego łóżeczka w domu nasze serca były szczęśliwe. Po kilku dniach musieliśmy jednak udać się na SOR oraz do izolatki gdzie po raz pierwszy poczuliśmy, że tracimy naprawdę naszego Wojownika. Trafiliśmy w kolejne miejsce, na oddział leczenia żywieniowego. To tam po raz pierwszy usłyszeliśmy diagnozę – enteropatia wysiękowa. Biegunki oraz wymioty nie pozwalały mu na zbieranie sił. Oktawiusz był wycieńczony, miał założoną sondę i rozpoczęło się powolne rozkarmianie.
Po dwóch latach sondy, myśleliśmy, że leczenie jest sukcesem… Poczuliśmy garstkę domu, dzieciństwa, bezpieczeństwa, aż choroba znowu zaatakowała. Pojawiły się obrzęki, spadek białka, apatia dziecka. Od nowa brak rodziny, rówieśników i smutne dziecko. Znowu choroba odebrała mu przedszkole, urodziny, zabawy na śniegu i beztroski czas.
Po paru miesiącach, pobytach z przerwami w szpitalu, usłyszeliśmy kolejną diagnozę: choroba Leśniowskiego-Crohna. Leczenie sterydami nie powiodło się, po odbyciu walki oraz przez naszą determinację udało się rozpocząć leczenie biologiczne. Kolejna nadzieja, pół roku czerpania z życia pełną garścią i skrzydła zostały nam brutalnie podcięte. Zauważamy obrzęki, bóle brzucha, niemożność chodzenia, brak sił, apatię, powrót do leków i szpitala co parę dni. Przedszkole zamieniliśmy na kolejne siniaki po wkłuciach, toczenia.
Trudno jest patrzeć na cierpienie małego człowieka. Cały czas walczymy. Przebywamy obecnie w szpitalu, gdzie pojawiają się nowe objawy, ogromne bóle całego ciała, nie wiemy co jeszcze nas czeka i jaka jest ostateczna diagnoza. Oktawiusz, Wojownik, Nasz Synek, nie znamy drugiego takiego dziecka, które mimo tylu cierpienia i bólu wyciska życie jak cytrynę. Dlatego prosimy o pomoc, która jest nam niezbędna do ratowania Syna. Prosimy o wsparcie w leczeniu, możliwość konsultacji w Polsce i na świecie. Mamy nadzieję, że uda się znaleźć odpowiedź co dolega Oktawiuszowi oraz uzyskać odpowiednią pomoc medyczną dla niego.
Dziękujemy
Edyta i Marek
Pomóc Oktawiuszowi można dokonując wpłaty na konto:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym Kawałek Nieba
Santander Bank
31 1090 2835 0000 0001 2173 1374
Tytułem: 3526 pomoc dla Oktawiusza Katarzyńskiego
wpłaty zagraniczne – foreign payments to help Oktawiusz:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym Kawalek Nieba
PL31109028350000000121731374
swift code: WBKPPLPP
Santander Bank
Title: 3526 Help for Oktawiusz Katarzynski
Aby przekazać 1,5% podatku dla Oktawiusza:
należy w formularzu PIT wpisać KRS 0000382243
oraz w rubryce ’Informacje uzupełniające – cel szczegółowy 1,5%’ wpisać: 3526 pomoc dla Oktawiusza Katarzyńskiego
Oktawiuszowi można też pomóc poprzez wpłatę systemem DOTPAY:
