WALKA Z GUZEM MÓZGU O ŻYCIE NASZEGO SYNKA

Nasz synek Michał urodził się 30.04.2016r. Jest naszym pierwszym dzieckiem. Wszystko przebiegało prawidłowo, zawsze bardzo żywy, uśmiechnięty, całymi dniami biegał i bawił się z innymi dziećmi. Problemy zaczęły się w sierpniu 2018r, pojawił się nieustający kaszel, nie mijający po antybiotykach różnego rodzaju. Pod koniec września 2018r po pożarze naszego domu, wtedy myśleliśmy, że nic gorszego nas nie może spotkać, ale stało się tak, kiedy usłyszeliśmy diagnozę: Niezwykle rzadki i złośliwy guz płuca Pleuropulmonary Blastoma st.III o wymiarze 11 x 10cm, który mógł się rozlać w każdej chwili i musiał być jak najszybciej zoperowany.

Czas operacji był chyba najdłuższy w naszym życiu. Po kilku godzinach pan Profesor, który operował syna wyszedł do nas i powiedział, pamiętam to jak dziś, że ręka Boska prowadziła go podczas tej operacji, bo on sam nie wierzył w to że uda mu się usunąć całego guza.
Po przebudzeniu syn przestał mówić, chodzić, to był dla nas kolejny cios, jednak z dnia na dzień nasz bohater dochodził do siebie, nawet chemioterapia, której tak się baliśmy nie była mu straszna. Leczenie zakończyliśmy w kwietniu 2019r, lecz sielanka nie trwała długo.

W czerwcu syn zaczął wymiotować, przestał jeść, pić, w rezonansie okazało się to co może się wydarzyć najgorsze w onkologii przerzut odległy do głowy o wymiarze 65 x 55 x 60mm, kolejny raz nasz mały wojownik musiał przejść przez piekło, byliśmy załamani, guz usunięto, zastosowano chemioterapię, lecz to było za mało.
W listopadzie 2019r kontrolny rezonans głowy wykazał wznowę w głowie, Misiu przeszedł kolejną operacje, tym razem zostały bardzo duże części guza 15 x 15 x 17mm i 8 x 7 x 7mm, po półtoramiesięcznej przerwie w leczeniu, związanej z niedociągnięciami lekarzy prowadzących udało się przeprowadzić radioterapię. Przez tak długą przerwę guz kolejny raz odrósł, a terapia nie zadziałała