ŁZY ALICJI Z KRAINY CZARÓW…

Aktualizacja:
Alicja odbyła operację. Wszystkim dziękujemy za pomoc.
Historia Alicji:

„Mamusiu nie lubię moich nóżek…. one mnie nie słuchają…” – słyszę te słowa i głośny płacz, widzę znów rozbite kolano,to kolejna próba chodzenia jak inne dzieci zakończona łzami, bólem i wielkim rozczarowaniem w oczach mojej ukochanej córeczki. Gdy ją przytulam i czuję jak drży z płaczu w moich rękach to chciałabym płakać razem z nią, ale z całych sił powstrzymuję łzy aby ich nie widziała i odpowiadam: „Mamusia zrobi wszystko, aby naprawić nóżki, już niedługo będą zdrowe…”. – Tak mówię, ale w sercu czuję ból i smutek, że sama nie mogę sprawić, aby tak się stało. Wiem, że jesteśmy już bardzo blisko, żeby Alicja chodziła bez potykania się o każdą przeszkodę, bo teraz stanęła przed wielką szansą operacji która może odmienić jej los, jednak aby to się spełniło bardzo potrzebujemy pomocy…

„Alicja z krainy czarów” – to moje pierwsze słowa, gdy pielęgniarka położyła mi na brzuchu maleńką córeczkę, która donośnym krzykiem oznajmiała wszystkim, że właśnie się urodziła. Kruszynka jakby poczuła ciepło i bezpieczeństwo, bo jej płacz był coraz cichszy, wtuliła się i spokojnie zasnęła... Gdyby ktoś spytał mnie czym jest największe szczęście
Świata to bym powiedziała, że właśnie ta chwila…. Do serca matki dobiega wtedy fala bezkresnej miłości i już wiesz, że kochasz ją ponad wszystko… Moja maleńka, cudowna dziewczynka dostała 9 pkt w skali Apgar. Pomimo ciężkiego przebiegu porodu i zsinienia wszystko miało być dobrze…

Niestety już w 3 miesiącu życia zaczęły się problemy w postaci zaciskania piąstek, słabego brzuszka, nie trzymania główki, asymetrii…. Straszny niepokój, bieganina po lekarzach, rehabilitacja. Na pytanie co jest naszej córce, nikt nie dał jasnej odpowiedzi i żadnej diagnozy. Alicja zaczęła chodzić w 17 miesiącu życia, na paluszkach, stopy w ustawieniu szpotawym, potykała się, przewracała, brak gaworzenia i wymawiania prostych wyrazów… I znów pytanie co jest naszej córeczce? Rozpacz, strach, bieganina po kolejnych lekarzach, badania i w końcu rezonans główki w wieku 3 lat… Diagnoza zabrzmiała jak najgorszy wyrok – mózgowe porażenie dziecięce, ze spastycznością kończyn dolnych – szok, niedowierzanie i pytanie dlaczego tak późno lekarze to zauważyli, co moglibyśmy do tego czasu z córką zrobić, gdyby diagnoza była postawiona wcześniej ??

Od roku już szukamy rozwiązań aby pomóc Alicji w normalnym funkcjonowaniu i wspomóc jej sprawność psychoruchową. Zaczęliśmy od wstrzykiwania toksyny botulinowej, jednak patrząc jak córeczka reaguje, jak psychicznie odebierała te toksynę, szukaliśmy innych rozwiązań. Teraz pojawiła się nadzieja i wielka szansa po konsultacji z lekarzem z Krakowa – Alicja została zakwalifikowana do zabiegu fibrotomii – operacji która bardzo pomaga dzieciom z MPD przywrócić sprawność motoryczną, by mogła chodzić i biegać bez bólu jak inne dzieci w jej wieku. Po operacji będzie musiała odbyć kosztowną rehabilitację…

Alicja jest uśmiechnięta, inteligentną dziewczynką, ale bardzo wrażliwą. Czuje, że jest inna i gorsza od jej rówieśników i w swoim małym serduszku bardzo to przeżywa. Jej marzeniem jest chodzić jak księżniczka, na prostych nóżkach, wyprostowana, bez potykania się przy własnych kroczkach. Wiem, że to marzenie maleńkiej dziewczynki może się spełnić właśnie dzięki rehabilitacji i z całego serca proszę o taką szansę dla mojej córeczki.

Życie dziecka niepełnosprawnego to ciężka praca. To żmudne wielogodzinne codzienne ćwiczenia zamiast gier i zabaw z innymi dziećmi. To posiniaczone kolana i ręce od upadków, rozbity nosek, łzy zmęczenia i trudu. To nie jest zwykłe dzieciństwo. Po ćwiczeniach nie zostaje już czasu ani sił na zabawę. To dzieciństwo zabrane przez niepełnosprawność… W przypadku Alicji nie musi tak być. Jest już tak blisko aby chodzić bez potykania się o wszystko, aby zagoiły się siniaki i wyschły łzy trudu i bólu. Alicja będzie mogła chodzić jak księżniczka, tylko tak bardzo potrzebuje pomocy… Operacja to dla Alicji być albo nie być sprawną dziewczynką, móc lub nie potrafić chodzić jak inne dzieci i nie czuć się od nich gorsza…. To otarcie łez dzieciństwa zabranych przez upokorzenia upadkami wśród innych dzieci, to spełnione wielkie marzenie małej księżniczki o samodzielnych kroczkach, które dla innych dzieci jest zwykłą codziennością…

Pomóc Alicji można dokonując wpłaty na konto:

Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym “Kawałek Nieba”

Bank BZ WBK