JESTEM MAMĄ, MAM 2 DZIECI I JESTEM UWIĘZIONA WE WŁASNYM CIELE

Nazywam się Katarzyna Zych, mam 46 lata. Porankiem 5 października 2007 roku wybierałam się do pracy w księgowości. Podczas porannych przygotowań straciłam kontakt z rzeczywistością, jak wynika z relacji moich bliskich znalazła mnie moja córka Kasia, szybki telefon na pogotowie, mądra interwencja lekarza, który wprowadził mnie w stan śpiączki farmakologicznej, lecz diagnoza przerażająca: udaru mózgu i zawał pnia mózgu, który spowodował całkowity paraliż ciała.

Lekarze nie dawali mi żadnych realnych szans na przeżycie, miałam być wegetującą roślinką. Specjaliści z Krakowa, Lublina, Rzeszowa nie wiedzieli jak poradzić sobie z moim przypadkiem, ciągłe odsyłanie ze szpitala do szpitala skończyło się trzymiesięcznym pobytem na Oddziale Intensywnej Terapii w stanie śpiączki. Po tym czasie zostałam wybudzona, lecz już nic nie było takie samo jak przedtem…

Nie mogłam mówić, nie mogłam chodzić, nie mogłam ruszyć nawet koniuszkiem palca, pokarm przyjmowałam tylko przez sondę, ale świadomość ciągle była. Byłam i jestem świadomym człowiekiem uwięzionym we własnym ciele. Wtedy zaczęła się walka o moją sprawność, którą toczę do dzisiaj. Wiele godzin rehabilitacji od ponad 11 lat pozwoliło mi na małe ruchy prawą ręką, wystarczająco sprawne porozumiewanie się z otoczeniem.

Wymagam całodobowej opieki, przez co mój mąż nie może podjąć stałej pracy. Życie jest ciężkie, ale z dnia na dzień żyję dla moich dzieci, Szymona i Kasi. Chciałabym, aby moje dzieci były spokojne o swoją przyszłość i mogły swobodnie studiować. Jedyną szansą dla mnie jest ciągła, prywatna rehabilitacja, która nie pozwoli aby doszło do zaniku mięśni. Duże sumy pieniędzy są przeznaczane na prywatne ćwiczenia, leki oraz inne wyroby medyczne, które są mi niezbędne do codziennego funkcjonowania.

Z całą moją rodziną, będziemy serdecznie wdzięczni, za każdą okazaną pomoc.

Pomóc Katarzynie można dokonując wpłaty na konto:

Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym “Kawałek Nieba”

Santander Bank