ABY MÓC SIEDZIEĆ, CHODZIĆ I MÓWIĆ – MOJE MARZENIE – ALANEK
Nazywam się Alanek. Urodziłem się 02.09.2008r. Do 4 miesiąca życia byłem zdrowym dzieckiem. Wszystko zaczęło się kiedy skończyłem 4 miesiące, dostałem wtedy pierwszego ataku padaczki, trafiłem na oddział neurologiczny z podejrzeniem zapalenia mózgu. Zrobiono mi tomograf, punkcje oraz eeg. Okazało się , że to padaczka. Dostałem najpierw lek Depakine. Zapewniali moją mamusię, że to przejdzie, niestety napady były coraz częstsze i coraz silniejsze, a ja robiłem się coraz słabszy. I tak jeździliśmy z mamą ze szpitala do domu i na drugi dzień musieliśmy wracać. Minął miesiąc ja byłem już bardzo słabiutki i wykończony napadami, nie potrafiłem już się śmiać, płakać, nie miałem siły się ruszać. Podejrzewali , że nie widzę i nie słyszę.
W końcu trafiliśmy do Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Tam zatrzymali napady, ale powiedzieli mamusi, że więcej nic już nie zrobią. Mam niedorozwój kory mózgowej oraz padaczkę lekooporną zespół Westa. Kiedy wróciliśmy do domu to bardzo często chorowałem na zapalenie płuc, byłem słabiutki . Ale moi rodzice nie poddawali się i walczyli o każdy dzień. I tak trafiliśmy na rehabilitację do Ośrodka Rehabilitacji Dziennej w Zielonej Górze.
Tam ciężką pracą pani rehabilitantki, psychologa, pedagoga, neurologopedy oraz moich rodziców zacząłem się ruszać, śmiać się i płakać, widzę i słyszę. 3 razy w tygodniu jeździmy do Zielonej Góry 33 km w jedną stronę do ośrodka rehabilitacji dziennej 'PROMYK’.
Jeszcze nie siedzę i nie chodzę, nie mówię. Czeka mnie i rodziców jeszcze bardzo ciężka praca. Marzę o tym by być i bawić się jak inne dzieci. Jest to możliwe ,ale potrzebna jest mi bardzo intensywna i specjalistyczna rehabilitacja. I dlatego powinienem co najmniej kilka razy w roku pojechać na 2 tygodniowe turnusy rehabilitacyjne, które przynoszą największe efekty. Jednak koszt takiego turnusu to ogromne pieniążki, jest to bowiem ponad 5000 zł. A gdyby udałoby mi się pojechać na kilka takich turnusów w ciągu roku to byłoby bardzo cudownie, bo tylko dzięki rehabilitacji potrafię to wszystko. Po takich turnusach wracam coraz silniejszy i z nowymi umiejętnościami. Nauczyłem się trzymać świetnie główkę, zaczynam pomału gryźć, zaczynam podpierać się jedną rączką, częściej się uśmiecham ale chciałbym jeszcze nauczyć się mówić, samodzielnie siedzieć oraz chodzić . To wtedy byłoby już cudownie.
Niestety środki finansowe moich rodziców są bardzo malutkie i nie pozwalają nam na opłacenie odpowiedniej ilości turnusów terapeutycznych i rehabilitacyjnych, czy zakupu sprzętu terapeutycznego do pracy w domu. W domu oprócz mnie mam jeszcze dwie wspaniałe pełne życia siostrzyczki, które bardzo mnie kochają i chciałby abym kiedyś razem z nimi pobawił się w berka czy pojeździł razem z nimi na rowerkach.
Dlatego zwracam się do ludzi o wielkich i dobrych serduszkach o choćby jak najmniejszą pomoc finansową, która pozwoliłaby mi kontynuować dalszą moją rehabilitację ,i abym nie stracił tego wszystkiego co do tej pory się nauczyłem.
Wierzę w ludzi dobrej woli , dla których moja historia nie będzie obojętna i będę wdzięczny za każda okazaną mi pomoc.
Pomóc Alankowi można dokonując wpłaty na konto:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym “Kawałek Nieba”
Bank BZ WBK
31 1090 2835 0000 0001 2173 1374
Tytułem: “1554 pomoc dla Alana Kisiel”
wpłaty zagraniczne – foreign payments to help Alan:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym “Kawałek Nieba”
PL31109028350000000121731374
swift code: WBKPPLPP
Bank Zachodni WBK
Title: „1554 Help for Alan Kisiel”
Aby przekazać 1% podatku dla Alanka:
należy w formularzu PIT wpisać KRS 0000382243
oraz w rubryce ’Informacje uzupełniające – cel szczegółowy 1%’ wpisać “1554 pomoc dla Alana Kisiel”
Alankowi można też pomóc poprzez wpłatę systemem DOTPAY:
